Selected

Original Text
Sayyed Jalaloddin Mojtabavi

Available Translations

90 Al-Balad ٱلْبَلَد

< Previous   20 Āyah   The City      Next >  

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
In the name of Allah, Most Gracious, Most Merciful.

90:1 لَآ أُقْسِمُ بِهَـٰذَا ٱلْبَلَدِ
90:1 سوگند ياد مى‌كنم به اين شهر- مكه-. - Sayyed Jalaloddin Mojtabavi (Persian)

90:2 وَأَنتَ حِلٌّۢ بِهَـٰذَا ٱلْبَلَدِ
90:2 در حالى كه تو به اين شهر فرود آمده‌اى- تو در آن اقامت دارى و زيست مى‌كنى-. - Sayyed Jalaloddin Mojtabavi (Persian)

90:3 وَوَالِدٍ وَمَا وَلَدَ
90:3 و سوگند به پدرى [بزرگ‌]- ابراهيم - Sayyed Jalaloddin Mojtabavi (Persian)

90:4 لَقَدْ خَلَقْنَا ٱلْإِنسَـٰنَ فِى كَبَدٍ
90:4 هر آينه آدمى را در سختى و رنج آفريده‌ايم. - Sayyed Jalaloddin Mojtabavi (Persian)

90:5 أَيَحْسَبُ أَن لَّن يَقْدِرَ عَلَيْهِ أَحَدٌ
90:5 آيا مى‌پندارد كه هرگز هيچ كس بر او توانا نيست- كه سركشى و نافرمانى مى‌كند-؟ - Sayyed Jalaloddin Mojtabavi (Persian)

90:6 يَقُولُ أَهْلَكْتُ مَالًا لُّبَدًا
90:6 گويد: مالى فراوان را نابود كردم- در دشمنى با پيامبر - Sayyed Jalaloddin Mojtabavi (Persian)

90:7 أَيَحْسَبُ أَن لَّمْ يَرَهُۥٓ أَحَدٌ
90:7 آيا مى‌پندارد كه هيچ كس او را نمى‌بيند؟! - Sayyed Jalaloddin Mojtabavi (Persian)

90:8 أَلَمْ نَجْعَل لَّهُۥ عَيْنَيْنِ
90:8 آيا براى او دو چشم نساخته‌ايم- كه بدان مى‌بيند-؟ - Sayyed Jalaloddin Mojtabavi (Persian)

90:9 وَلِسَانًا وَشَفَتَيْنِ
90:9 و زبانى- كه بدان سخن مى‌گويد- و دو لب- كه دهان او را مى‌پوشاند و در سخن گفتن و خوردن و آشاميدن بدو كمك مى‌كند-؟ - Sayyed Jalaloddin Mojtabavi (Persian)

90:10 وَهَدَيْنَـٰهُ ٱلنَّجْدَيْنِ
90:10 و او را دو راه- خير و شر- ننموديم؟ - Sayyed Jalaloddin Mojtabavi (Persian)

90:11 فَلَا ٱقْتَحَمَ ٱلْعَقَبَةَ
90:11 پس به آن گريوه- گردنه يا راه سخت و دشوار در كوه مراد راه خير است كه برخى از مصاديق مهمّ آن در آيات بعد مى‌آيد- در نيامد. - Sayyed Jalaloddin Mojtabavi (Persian)

90:12 وَمَآ أَدْرَىٰكَ مَا ٱلْعَقَبَةُ
90:12 و تو چه دانى كه آن گريوه چيست؟ - Sayyed Jalaloddin Mojtabavi (Persian)

90:13 فَكُّ رَقَبَةٍ
90:13 آزادكردن گردنى- يعنى بنده‌اى- - Sayyed Jalaloddin Mojtabavi (Persian)

90:14 أَوْ إِطْعَـٰمٌ فِى يَوْمٍ ذِى مَسْغَبَةٍ
90:14 يا طعام‌دادن در روز گرسنگى- كمبود غذا-، - Sayyed Jalaloddin Mojtabavi (Persian)

90:15 يَتِيمًا ذَا مَقْرَبَةٍ
90:15 به يتيمى خويشاوند، - Sayyed Jalaloddin Mojtabavi (Persian)

90:16 أَوْ مِسْكِينًا ذَا مَتْرَبَةٍ
90:16 يا به بينوايى خاكنشين - Sayyed Jalaloddin Mojtabavi (Persian)

90:17 ثُمَّ كَانَ مِنَ ٱلَّذِينَ ءَامَنُوا۟ وَتَوَاصَوْا۟ بِٱلصَّبْرِ وَتَوَاصَوْا۟ بِٱلْمَرْحَمَةِ
90:17 وانگهى از كسانى باشد كه ايمان آورده‌اند و يكديگر را به شكيبايى- پايدارى بر ايمان- اندرز مى‌دهند و به مهربانى و بخشايش سفارش مى‌كنند. - Sayyed Jalaloddin Mojtabavi (Persian)

90:18 أُو۟لَـٰٓئِكَ أَصْحَـٰبُ ٱلْمَيْمَنَةِ
90:18 آنان خجستگان و سعادتمندانند. - Sayyed Jalaloddin Mojtabavi (Persian)

90:19 وَٱلَّذِينَ كَفَرُوا۟ بِـَٔايَـٰتِنَا هُمْ أَصْحَـٰبُ ٱلْمَشْـَٔمَةِ
90:19 و كسانى كه به آيات ما كافر شدند، آنان شومان و بدبختانند - Sayyed Jalaloddin Mojtabavi (Persian)

90:20 عَلَيْهِمْ نَارٌ مُّؤْصَدَةٌۢ
90:20 كه بر آنهاست آتشى فراگير و پوشنده- آتش دوزخ كه در آن روزنى نيست و همه را در خود فرومى‌پوشد-. - Sayyed Jalaloddin Mojtabavi (Persian)