Selected

Original Text
AbdolMohammad Ayati

Available Translations

56 Al-Wāqi`ah ٱلْوَاقِعَة

< Previous   96 Āyah   The Inevitable      Next >  
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
In the name of Allah, Most Gracious, Most Merciful.
56:1 إِذَا وَقَعَتِ ٱلْوَاقِعَةُ
56:1 چون قيامت واقع شود، - AbdolMohammad Ayati (Persian)
56:2 لَيْسَ لِوَقْعَتِهَا كَاذِبَةٌ
56:2 كه در واقع‌شدنش هيچ دروغ نيست، - AbdolMohammad Ayati (Persian)
56:3 خَافِضَةٌ رَّافِعَةٌ
56:3 گروهى را خواركننده است و گروهى را برافرازنده. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
56:4 إِذَا رُجَّتِ ٱلْأَرْضُ رَجًّا
56:4 آنگاه كه زمين به سختى بلرزد، - AbdolMohammad Ayati (Persian)
56:5 وَبُسَّتِ ٱلْجِبَالُ بَسًّا
56:5 و كوه‌ها به تمامى متلاشى شوند، - AbdolMohammad Ayati (Persian)
56:6 فَكَانَتْ هَبَآءً مُّنۢبَثًّا
56:6 و چون غبارى پراكنده گردند، - AbdolMohammad Ayati (Persian)
56:7 وَكُنتُمْ أَزْوَٰجًا ثَلَـٰثَةً
56:7 شما سه گروه باشيد: - AbdolMohammad Ayati (Persian)
56:8 فَأَصْحَـٰبُ ٱلْمَيْمَنَةِ مَآ أَصْحَـٰبُ ٱلْمَيْمَنَةِ
56:8 يكى اهل سعادت. اهل سعادت چه حال دارند؟ - AbdolMohammad Ayati (Persian)
56:9 وَأَصْحَـٰبُ ٱلْمَشْـَٔمَةِ مَآ أَصْحَـٰبُ ٱلْمَشْـَٔمَةِ
56:9 ديگر، اهل شقاوت. اهل شقاوت چه حال دارند؟ - AbdolMohammad Ayati (Persian)
56:10 وَٱلسَّـٰبِقُونَ ٱلسَّـٰبِقُونَ
56:10 سه ديگر، آنها كه سبقت جسته بودند و اينك پيش افتاده‌اند. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
56:11 أُو۟لَـٰٓئِكَ ٱلْمُقَرَّبُونَ
56:11 اينان مقرّبانند، - AbdolMohammad Ayati (Persian)
56:12 فِى جَنَّـٰتِ ٱلنَّعِيمِ
56:12 در بهشتهاى پرنعمت. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
56:13 ثُلَّةٌ مِّنَ ٱلْأَوَّلِينَ
56:13 گروهى از پيشينيان، - AbdolMohammad Ayati (Persian)
56:14 وَقَلِيلٌ مِّنَ ٱلْـَٔاخِرِينَ
56:14 و اندكى از آنها كه از پى آمده‌اند، - AbdolMohammad Ayati (Persian)
56:15 عَلَىٰ سُرُرٍ مَّوْضُونَةٍ
56:15 بر تختهايى مرصّع، - AbdolMohammad Ayati (Persian)
56:16 مُّتَّكِـِٔينَ عَلَيْهَا مُتَقَـٰبِلِينَ
56:16 روبروى هم بر آنها تكيه زده‌اند. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
56:17 يَطُوفُ عَلَيْهِمْ وِلْدَٰنٌ مُّخَلَّدُونَ
56:17 پسرانى همواره جوان گردشان مى‌چرخند، - AbdolMohammad Ayati (Persian)
56:18 بِأَكْوَابٍ وَأَبَارِيقَ وَكَأْسٍ مِّن مَّعِينٍ
56:18 با قدحها و ابريقها و جامهايى از شرابى كه در جويها جارى است. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
56:19 لَّا يُصَدَّعُونَ عَنْهَا وَلَا يُنزِفُونَ
56:19 از نوشيدنش نه سردرد گيرند و نه بيهوش شوند. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
56:20 وَفَـٰكِهَةٍ مِّمَّا يَتَخَيَّرُونَ
56:20 و ميوه‌هايى كه خود برمى‌گزينند. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
56:21 وَلَحْمِ طَيْرٍ مِّمَّا يَشْتَهُونَ
56:21 و گوشت پرنده هر چه بخواهند. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
56:22 وَحُورٌ عِينٌ
56:22 و حوران درشت چشم، - AbdolMohammad Ayati (Persian)
56:23 كَأَمْثَـٰلِ ٱللُّؤْلُؤِ ٱلْمَكْنُونِ
56:23 همانند مرواريدهايى در صدف. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
56:24 جَزَآءًۢ بِمَا كَانُوا۟ يَعْمَلُونَ
56:24 همه به پاداش كارهايى كه مى‌كرده‌اند. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
56:25 لَا يَسْمَعُونَ فِيهَا لَغْوًا وَلَا تَأْثِيمًا
56:25 در آنجا نه سخن لغو شنوند و نه گناه‌آلود. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
56:26 إِلَّا قِيلًا سَلَـٰمًا سَلَـٰمًا
56:26 جز يك سخن: سلام، سلام. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
56:27 وَأَصْحَـٰبُ ٱلْيَمِينِ مَآ أَصْحَـٰبُ ٱلْيَمِينِ
56:27 اما اصحاب سعادت، اصحاب سعادت چه حال دارند؟ - AbdolMohammad Ayati (Persian)
56:28 فِى سِدْرٍ مَّخْضُودٍ
56:28 در زير درخت سدر بى‌خار، - AbdolMohammad Ayati (Persian)
56:29 وَطَلْحٍ مَّنضُودٍ
56:29 و درخت موزى كه ميوه‌اش بر يكديگر چيده‌شده، - AbdolMohammad Ayati (Persian)
56:30 وَظِلٍّ مَّمْدُودٍ
56:30 و سايه‌اى دايم، - AbdolMohammad Ayati (Persian)
56:31 وَمَآءٍ مَّسْكُوبٍ
56:31 و آبى همواره جارى، - AbdolMohammad Ayati (Persian)
56:32 وَفَـٰكِهَةٍ كَثِيرَةٍ
56:32 و ميوه‌اى بسيار، - AbdolMohammad Ayati (Persian)
56:33 لَّا مَقْطُوعَةٍ وَلَا مَمْنُوعَةٍ
56:33 كه نه منقطع مى‌گردد و نه كس را از آن باز دارند. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
56:34 وَفُرُشٍ مَّرْفُوعَةٍ
56:34 و زنانى ارجمند. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
56:35 إِنَّآ أَنشَأْنَـٰهُنَّ إِنشَآءً
56:35 آن زنان را ما بيافريديم، آفريدنى. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
56:36 فَجَعَلْنَـٰهُنَّ أَبْكَارًا
56:36 و دوشيزگان ساختيم. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
56:37 عُرُبًا أَتْرَابًا
56:37 معشوق همسران خويشند، - AbdolMohammad Ayati (Persian)
56:38 لِّأَصْحَـٰبِ ٱلْيَمِينِ
56:38 براى اصحاب سعادت. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
56:39 ثُلَّةٌ مِّنَ ٱلْأَوَّلِينَ
56:39 گروهى از پيشينيان، - AbdolMohammad Ayati (Persian)
56:40 وَثُلَّةٌ مِّنَ ٱلْـَٔاخِرِينَ
56:40 و گروهى كه از پى آمده‌اند. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
56:41 وَأَصْحَـٰبُ ٱلشِّمَالِ مَآ أَصْحَـٰبُ ٱلشِّمَالِ
56:41 اما اصحاب شقاوت، اصحاب شقاوت چه حال دارند؟ - AbdolMohammad Ayati (Persian)
56:42 فِى سَمُومٍ وَحَمِيمٍ
56:42 در باد سموم و آب جوشانند. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
56:43 وَظِلٍّ مِّن يَحْمُومٍ
56:43 در سايه‌اى از دود سياه، - AbdolMohammad Ayati (Persian)
56:44 لَّا بَارِدٍ وَلَا كَرِيمٍ
56:44 نه سرد و نه خوش، - AbdolMohammad Ayati (Persian)
56:45 إِنَّهُمْ كَانُوا۟ قَبْلَ ذَٰلِكَ مُتْرَفِينَ
56:45 اينان پيش از اين در ناز و نعمت بودند. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
56:46 وَكَانُوا۟ يُصِرُّونَ عَلَى ٱلْحِنثِ ٱلْعَظِيمِ
56:46 و بر گناهان بزرگ اصرار مى‌ورزيدند. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
56:47 وَكَانُوا۟ يَقُولُونَ أَئِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا وَعِظَـٰمًا أَءِنَّا لَمَبْعُوثُونَ
56:47 و مى‌گفتند: آيا زمانى كه ما مُرديم و خاك و استخوان شديم باز هم ما را زنده مى‌كنند، - AbdolMohammad Ayati (Persian)
56:48 أَوَءَابَآؤُنَا ٱلْأَوَّلُونَ
56:48 يا نياكان ما را؟ - AbdolMohammad Ayati (Persian)
56:49 قُلْ إِنَّ ٱلْأَوَّلِينَ وَٱلْـَٔاخِرِينَ
56:49 بگو: همه را، آنان كه از پيش بوده‌اند و آنها كه از پى‌شان آمده بودند، - AbdolMohammad Ayati (Persian)
56:50 لَمَجْمُوعُونَ إِلَىٰ مِيقَـٰتِ يَوْمٍ مَّعْلُومٍ
56:50 همه در وعده‌گاه آن روز معين خواهند بود. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
56:51 ثُمَّ إِنَّكُمْ أَيُّهَا ٱلضَّآلُّونَ ٱلْمُكَذِّبُونَ
56:51 آنگاه شما اى گمراهان تكذيب‌كننده، - AbdolMohammad Ayati (Persian)
56:52 لَـَٔاكِلُونَ مِن شَجَرٍ مِّن زَقُّومٍ
56:52 از درختان زقّوم خواهيد خورد. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
56:53 فَمَالِـُٔونَ مِنْهَا ٱلْبُطُونَ
56:53 و شكمهاى خود را از آن پر خواهيد كرد. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
56:54 فَشَـٰرِبُونَ عَلَيْهِ مِنَ ٱلْحَمِيمِ
56:54 و بر سر آن آب جوشان خواهيد نوشيد. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
56:55 فَشَـٰرِبُونَ شُرْبَ ٱلْهِيمِ
56:55 چنان مى‌نوشيد كه شتر تشنه آب مى‌نوشد. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
56:56 هَـٰذَا نُزُلُهُمْ يَوْمَ ٱلدِّينِ
56:56 اين است غذايشان در روز جزا. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
56:57 نَحْنُ خَلَقْنَـٰكُمْ فَلَوْلَا تُصَدِّقُونَ
56:57 ما شما را آفريده‌ايم؛ پس چرا تصديق نمى‌كنيد؟ - AbdolMohammad Ayati (Persian)
56:58 أَفَرَءَيْتُم مَّا تُمْنُونَ
56:58 آيا آن منى را كه برون مى‌ريزيد ديده‌ايد؟ - AbdolMohammad Ayati (Persian)
56:59 ءَأَنتُمْ تَخْلُقُونَهُۥٓ أَمْ نَحْنُ ٱلْخَـٰلِقُونَ
56:59 آيا شما او را مى‌آفرينيد يا ما آفريننده‌ايم؟ - AbdolMohammad Ayati (Persian)
56:60 نَحْنُ قَدَّرْنَا بَيْنَكُمُ ٱلْمَوْتَ وَمَا نَحْنُ بِمَسْبُوقِينَ
56:60 ما مرگ را بر شما مقدر ساختيم و ناتوان از آن نيستيم كه‌ - AbdolMohammad Ayati (Persian)
56:61 عَلَىٰٓ أَن نُّبَدِّلَ أَمْثَـٰلَكُمْ وَنُنشِئَكُمْ فِى مَا لَا تَعْلَمُونَ
56:61 به جاى شما قومى همانند شما بياوريم و شما را به صورتى كه از آن بى‌خبريد از نو بيافرينيم. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
56:62 وَلَقَدْ عَلِمْتُمُ ٱلنَّشْأَةَ ٱلْأُولَىٰ فَلَوْلَا تَذَكَّرُونَ
56:62 شما از آفرينش نخست آگاهيد؛ چرا به يادش نياوريد؟ - AbdolMohammad Ayati (Persian)
56:63 أَفَرَءَيْتُم مَّا تَحْرُثُونَ
56:63 آيا چيزى را كه مى‌كاريد ديده‌ايد؟ - AbdolMohammad Ayati (Persian)
56:64 ءَأَنتُمْ تَزْرَعُونَهُۥٓ أَمْ نَحْنُ ٱلزَّٰرِعُونَ
56:64 آيا شما مى‌رويانيدش يا ما روياننده‌ايم؟ - AbdolMohammad Ayati (Persian)
56:65 لَوْ نَشَآءُ لَجَعَلْنَـٰهُ حُطَـٰمًا فَظَلْتُمْ تَفَكَّهُونَ
56:65 اگر مى‌خواستيم خاشاكش مى‌ساختيم تا در شگفت بمانيد. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
56:66 إِنَّا لَمُغْرَمُونَ
56:66 گويند: ما ثروت بر باد دادگانيم؛ - AbdolMohammad Ayati (Persian)
56:67 بَلْ نَحْنُ مَحْرُومُونَ
56:67 ما بى‌نصيب ماندگانيم. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
56:68 أَفَرَءَيْتُمُ ٱلْمَآءَ ٱلَّذِى تَشْرَبُونَ
56:68 آيا آبى را كه مى‌نوشيد ديده‌ايد؟ - AbdolMohammad Ayati (Persian)
56:69 ءَأَنتُمْ أَنزَلْتُمُوهُ مِنَ ٱلْمُزْنِ أَمْ نَحْنُ ٱلْمُنزِلُونَ
56:69 آيا شما آن را از ابر فرو مى‌فرستيد يا ما فرو فرستنده‌ايم؟ - AbdolMohammad Ayati (Persian)
56:70 لَوْ نَشَآءُ جَعَلْنَـٰهُ أُجَاجًا فَلَوْلَا تَشْكُرُونَ
56:70 اگر مى‌خواستيم آن را تلخ مى‌گردانيديم. پس چرا سپاس نمى‌گوييد؟ - AbdolMohammad Ayati (Persian)
56:71 أَفَرَءَيْتُمُ ٱلنَّارَ ٱلَّتِى تُورُونَ
56:71 آيا آن آتشى را كه مى‌افروزيد ديده‌ايد؟ - AbdolMohammad Ayati (Persian)
56:72 ءَأَنتُمْ أَنشَأْتُمْ شَجَرَتَهَآ أَمْ نَحْنُ ٱلْمُنشِـُٔونَ
56:72 آيا درختش را شما آفريده‌ايد يا ما آفريننده‌ايم؟ - AbdolMohammad Ayati (Persian)
56:73 نَحْنُ جَعَلْنَـٰهَا تَذْكِرَةً وَمَتَـٰعًا لِّلْمُقْوِينَ
56:73 ما آن را هشدارى و براى مسافران رهنورد، متاعى ساختيم. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
56:74 فَسَبِّحْ بِٱسْمِ رَبِّكَ ٱلْعَظِيمِ
56:74 به نام پروردگار بزرگ خود تسبيح گوى. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
56:75 ۞ فَلَآ أُقْسِمُ بِمَوَٰقِعِ ٱلنُّجُومِ
56:75 پس سوگند به غروبگاه ستارگان. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
56:76 وَإِنَّهُۥ لَقَسَمٌ لَّوْ تَعْلَمُونَ عَظِيمٌ
56:76 و اين سوگندى است -اگر بدانيد- بزرگ. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
56:77 إِنَّهُۥ لَقُرْءَانٌ كَرِيمٌ
56:77 هر آينه، اين قرآنى است گرامى‌قدر، - AbdolMohammad Ayati (Persian)
56:78 فِى كِتَـٰبٍ مَّكْنُونٍ
56:78 در كتابى مكنون. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
56:79 لَّا يَمَسُّهُۥٓ إِلَّا ٱلْمُطَهَّرُونَ
56:79 كه جز پاكان دست بر آن نزنند. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
56:80 تَنزِيلٌ مِّن رَّبِّ ٱلْعَـٰلَمِينَ
56:80 نازل شده از جانب پروردگار جهانيان است. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
56:81 أَفَبِهَـٰذَا ٱلْحَدِيثِ أَنتُم مُّدْهِنُونَ
56:81 آيا اين سخن را دروغ مى‌انگاريد؟ - AbdolMohammad Ayati (Persian)
56:82 وَتَجْعَلُونَ رِزْقَكُمْ أَنَّكُمْ تُكَذِّبُونَ
56:82 و نصيب خود را در دروغ انگاشتن آن قرار مى‌دهيد؟ - AbdolMohammad Ayati (Persian)
56:83 فَلَوْلَآ إِذَا بَلَغَتِ ٱلْحُلْقُومَ
56:83 پس چرا آنگاه كه جان به گلوگاه رسد، - AbdolMohammad Ayati (Persian)
56:84 وَأَنتُمْ حِينَئِذٍ تَنظُرُونَ
56:84 و شما در اين هنگام مى‌نگريد، تكذيب نمى‌كنيد؟ - AbdolMohammad Ayati (Persian)
56:85 وَنَحْنُ أَقْرَبُ إِلَيْهِ مِنكُمْ وَلَـٰكِن لَّا تُبْصِرُونَ
56:85 ما از شما به او نزديك‌تريم ولى شما نمى‌بينيد. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
56:86 فَلَوْلَآ إِن كُنتُمْ غَيْرَ مَدِينِينَ
56:86 اگر قيامت را باور نداريد، - AbdolMohammad Ayati (Persian)
56:87 تَرْجِعُونَهَآ إِن كُنتُمْ صَـٰدِقِينَ
56:87 اگر راست مى‌گوييد، بازش گردانيد. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
56:88 فَأَمَّآ إِن كَانَ مِنَ ٱلْمُقَرَّبِينَ
56:88 اما اگر از مقربان باشد، - AbdolMohammad Ayati (Persian)
56:89 فَرَوْحٌ وَرَيْحَانٌ وَجَنَّتُ نَعِيمٍ
56:89 براى اوست آسايش و روزى و بهشت پرنعمت. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
56:90 وَأَمَّآ إِن كَانَ مِنْ أَصْحَـٰبِ ٱلْيَمِينِ
56:90 و اما اگر از اصحاب سعادت باشد: - AbdolMohammad Ayati (Persian)
56:91 فَسَلَـٰمٌ لَّكَ مِنْ أَصْحَـٰبِ ٱلْيَمِينِ
56:91 پس تو را از اصحاب سعادت سلام است. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
56:92 وَأَمَّآ إِن كَانَ مِنَ ٱلْمُكَذِّبِينَ ٱلضَّآلِّينَ
56:92 و اما اگر از تكذيب‌كنندگان گمراه باشد، - AbdolMohammad Ayati (Persian)
56:93 فَنُزُلٌ مِّنْ حَمِيمٍ
56:93 به آب جوشان مهمانش كنند، - AbdolMohammad Ayati (Persian)
56:94 وَتَصْلِيَةُ جَحِيمٍ
56:94 و به دوزخش درآورند. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
56:95 إِنَّ هَـٰذَا لَهُوَ حَقُّ ٱلْيَقِينِ
56:95 اين سخن سخنى راست و يقين است. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
56:96 فَسَبِّحْ بِٱسْمِ رَبِّكَ ٱلْعَظِيمِ
56:96 پس به نام پروردگار بزرگت تسبيح گوى. - AbdolMohammad Ayati (Persian)