بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
In the name of Allah, Most Gracious, Most Merciful.
91:1
وَٱلشَّمْسِ وَضُحَىٰهَا
91:1
سوگند به خورشید و گسترش روشنی اش - Hussain Ansarian (Persian)
91:2
وَٱلْقَمَرِ إِذَا تَلَىٰهَا
91:2
و به ماه هنگامی که از پی آن برآید - Hussain Ansarian (Persian)
91:3
وَٱلنَّهَارِ إِذَا جَلَّىٰهَا
91:3
و به روزچون خورشید را به خوبی آشکار کند - Hussain Ansarian (Persian)
91:4
وَٱلَّيْلِ إِذَا يَغْشَىٰهَا
91:4
و به شب هنگامی که خورشید را فرو پوشد - Hussain Ansarian (Persian)
91:5
وَٱلسَّمَآءِ وَمَا بَنَىٰهَا
91:5
و به آسمان و آنکه آن را بنا کرد - Hussain Ansarian (Persian)
91:6
وَٱلْأَرْضِ وَمَا طَحَىٰهَا
91:6
و به زمین و آنکه آن را گستراند - Hussain Ansarian (Persian)
91:7
وَنَفْسٍ وَمَا سَوَّىٰهَا
91:7
و به نفس و آنکه آن را درست و نیکو نمود، - Hussain Ansarian (Persian)
91:8
فَأَلْهَمَهَا فُجُورَهَا وَتَقْوَىٰهَا
91:8
پس بزه کاری و پرهیزکاری اش را به او الهام کرد. - Hussain Ansarian (Persian)
91:9
قَدْ أَفْلَحَ مَن زَكَّىٰهَا
91:9
بی تردید کسی که نفس را [از آلودگی پاک کرد و] رشد داد، رستگار شد. - Hussain Ansarian (Persian)
91:10
وَقَدْ خَابَ مَن دَسَّىٰهَا
91:10
و کسی که آن را [به آلودگی ها و امور بازدارنده از رشد] بیالود [از رحمت حق] نومید شد. - Hussain Ansarian (Persian)
91:11
كَذَّبَتْ ثَمُودُ بِطَغْوَىٰهَآ
91:11
قوم ثمود به سبب سرکشی و طغیانش [پیامبرشان را] تکذیب کرد، - Hussain Ansarian (Persian)
91:12
إِذِ ٱنۢبَعَثَ أَشْقَىٰهَا
91:12
زمانی که بدبخت ترینشان به پا خاست. - Hussain Ansarian (Persian)
91:13
فَقَالَ لَهُمْ رَسُولُ ٱللَّهِ نَاقَةَ ٱللَّهِ وَسُقْيَـٰهَا
91:13
پس فرستاده خدا به آنان گفت: ناقه خدا و آبشخورش را [واگذارید] - Hussain Ansarian (Persian)
91:14
فَكَذَّبُوهُ فَعَقَرُوهَا فَدَمْدَمَ عَلَيْهِمْ رَبُّهُم بِذَنۢبِهِمْ فَسَوَّىٰهَا
91:14
ولی به تکذیب او برخاستند و ناقه را پی کردند، و در نتیجه پروردگارشان به خاطر گناهشان عذاب سختی بر آنان فرو ریخت و همه قوم را با خاک یکسان و برابر ساخت؛ - Hussain Ansarian (Persian)
91:15
وَلَا يَخَافُ عُقْبَـٰهَا
91:15
و خدا از سرانجام آن کار [که نابودی ستمکاران است] پروایی ندارد. - Hussain Ansarian (Persian)