Selected

Original Text
Mohsen Gharaati

Available Translations

41 Fuşşilat فُصِّلَت

< Previous   54 Āyah   Explained in Detail      Next >  

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
In the name of Allah, Most Gracious, Most Merciful.

41:1 حمٓ
41:1 حا، میم. - Mohsen Gharaati (Persian)

41:2 تَنزِيلٌ مِّنَ ٱلرَّحْمَـٰنِ ٱلرَّحِيمِ
41:2 [این قرآن] از سوی خداوند بخشنده‌ی مهربان نازل شده است. - Mohsen Gharaati (Persian)

41:3 كِتَـٰبٌ فُصِّلَتْ ءَايَـٰتُهُۥ قُرْءَانًا عَرَبِيًّا لِّقَوْمٍ يَعْلَمُونَ
41:3 کتابی که آیات آن به روشنی بیان شده است، قرآنی عربی، برای مردمی که می‌دانند. - Mohsen Gharaati (Persian)

41:4 بَشِيرًا وَنَذِيرًا فَأَعْرَضَ أَكْثَرُهُمْ فَهُمْ لَا يَسْمَعُونَ
41:4 [کتابی] نویدبخش و هشداردهنده؛ پس [با این حال] بسیاری از مردم روی‌گردان شدند و [ندای قرآن را] نمی‌شنوند. - Mohsen Gharaati (Persian)

41:5 وَقَالُوا۟ قُلُوبُنَا فِىٓ أَكِنَّةٍ مِّمَّا تَدْعُونَآ إِلَيْهِ وَفِىٓ ءَاذَانِنَا وَقْرٌ وَمِنۢ بَيْنِنَا وَبَيْنِكَ حِجَابٌ فَٱعْمَلْ إِنَّنَا عَـٰمِلُونَ
41:5 و گفتند: «دل‌های ما از آنچه ما را به سوی آن دعوت می‌کنی، در پوششی سخت است. و در گوش‌های ما سنگینی است، و میان ما و تو پرده‌ای است. پس تو [کار خود را] انجام بده، ما نیز [کار خود را] می‌کنیم.» - Mohsen Gharaati (Persian)

41:6 قُلْ إِنَّمَآ أَنَا۠ بَشَرٌ مِّثْلُكُمْ يُوحَىٰٓ إِلَىَّ أَنَّمَآ إِلَـٰهُكُمْ إِلَـٰهٌ وَٰحِدٌ فَٱسْتَقِيمُوٓا۟ إِلَيْهِ وَٱسْتَغْفِرُوهُ ۗ وَوَيْلٌ لِّلْمُشْرِكِينَ
41:6 [ای پیامبر! به مردم] بگو: «من نیز بشری هستم مانند شما [و از جنس خودتان. با این تفاوت که] به من وحی می‌شود که خدای شما فقط خدایی یکتاست. پس بدون انحراف به سوی او رو کنید و از او آمرزش بخواهید. و وای بر مشرکان! - Mohsen Gharaati (Persian)

41:7 ٱلَّذِينَ لَا يُؤْتُونَ ٱلزَّكَوٰةَ وَهُم بِٱلْـَٔاخِرَةِ هُمْ كَـٰفِرُونَ
41:7 کسانی که زکات نمی‌پردازند. و آنان به آخرت کافرند.» - Mohsen Gharaati (Persian)

41:8 إِنَّ ٱلَّذِينَ ءَامَنُوا۟ وَعَمِلُوا۟ ٱلصَّـٰلِحَـٰتِ لَهُمْ أَجْرٌ غَيْرُ مَمْنُونٍ
41:8 کسانی که ایمان آوردند و کارهای شایسته می‌کنند، پاداشی همیشگی [و بی‌منّت] دارند. - Mohsen Gharaati (Persian)

41:9 ۞ قُلْ أَئِنَّكُمْ لَتَكْفُرُونَ بِٱلَّذِى خَلَقَ ٱلْأَرْضَ فِى يَوْمَيْنِ وَتَجْعَلُونَ لَهُۥٓ أَندَادًا ۚ ذَٰلِكَ رَبُّ ٱلْعَـٰلَمِينَ
41:9 بگو: «آیا شما به کسی که زمین را در دو روز آفریده است، کفر می‌ورزید و برای او همتایانی قرار می‌دهید؟ اوست پروردگار جهانیان.» - Mohsen Gharaati (Persian)

41:10 وَجَعَلَ فِيهَا رَوَٰسِىَ مِن فَوْقِهَا وَبَـٰرَكَ فِيهَا وَقَدَّرَ فِيهَآ أَقْوَٰتَهَا فِىٓ أَرْبَعَةِ أَيَّامٍ سَوَآءً لِّلسَّآئِلِينَ
41:10 و در روی زمین کوه‌هایی استوار قرار داد و در آن [کوه‌ها] خیر فراوان نهاد. و در چهار روز، رزق و روزی اهلِ زمین را مقدّر کرد که برای تمام نیازمندان، کافی است. - Mohsen Gharaati (Persian)

41:11 ثُمَّ ٱسْتَوَىٰٓ إِلَى ٱلسَّمَآءِ وَهِىَ دُخَانٌ فَقَالَ لَهَا وَلِلْأَرْضِ ٱئْتِيَا طَوْعًا أَوْ كَرْهًا قَالَتَآ أَتَيْنَا طَآئِعِينَ
41:11 سپس به [آفرینش] آسمان پرداخت، در حالی که [به صورت] دود بود. پس به آن و زمین فرمود: «خواه یا ناخواه بیایید [و شکل بگیرید].» گفتند: «فرمانبردار آمدیم [و شکل گرفتیم].» - Mohsen Gharaati (Persian)

41:12 فَقَضَىٰهُنَّ سَبْعَ سَمَـٰوَاتٍ فِى يَوْمَيْنِ وَأَوْحَىٰ فِى كُلِّ سَمَآءٍ أَمْرَهَا ۚ وَزَيَّنَّا ٱلسَّمَآءَ ٱلدُّنْيَا بِمَصَـٰبِيحَ وَحِفْظًا ۚ ذَٰلِكَ تَقْدِيرُ ٱلْعَزِيزِ ٱلْعَلِيمِ
41:12 پس آنها را در دو روز، در قالب هفت آسمان درآورد. و در هر آسمانی کار آن را وحی [و مقرّر] فرمود. ما آسمان دنیا را به ستارگان آراستیم و آن را وسیله‌ی حفظ [آسمان‌ها] قرار دادیم. این است تقدیر خدای توانای دانا. - Mohsen Gharaati (Persian)

41:13 فَإِنْ أَعْرَضُوا۟ فَقُلْ أَنذَرْتُكُمْ صَـٰعِقَةً مِّثْلَ صَـٰعِقَةِ عَادٍ وَثَمُودَ
41:13 پس اگر [از حقّ] روی‌گرداندند، بگو: «من شما را از صاعقه‌ای همچون صاعقه‌ی قوم عاد و ثَمود می‌ترسانم.» - Mohsen Gharaati (Persian)

41:14 إِذْ جَآءَتْهُمُ ٱلرُّسُلُ مِنۢ بَيْنِ أَيْدِيهِمْ وَمِنْ خَلْفِهِمْ أَلَّا تَعْبُدُوٓا۟ إِلَّا ٱللَّهَ ۖ قَالُوا۟ لَوْ شَآءَ رَبُّنَا لَأَنزَلَ مَلَـٰٓئِكَةً فَإِنَّا بِمَآ أُرْسِلْتُم بِهِۦ كَـٰفِرُونَ
41:14 آن‌گاه که فرستادگان [ما] از هر سو به سراغشان آمدند [و گفتند:] «جز خداوند را نپرستید!» [امّا آنان در پاسخ] گفتند: «اگر پروردگار ما می‌خواست [پیامبری بفرستد،] قطعاً فرشتگانی را می‌فرستاد. پس ما به آنچه شما را به آن فرستاده‌اند، کافریم.» - Mohsen Gharaati (Persian)

41:15 فَأَمَّا عَادٌ فَٱسْتَكْبَرُوا۟ فِى ٱلْأَرْضِ بِغَيْرِ ٱلْحَقِّ وَقَالُوا۟ مَنْ أَشَدُّ مِنَّا قُوَّةً ۖ أَوَلَمْ يَرَوْا۟ أَنَّ ٱللَّهَ ٱلَّذِى خَلَقَهُمْ هُوَ أَشَدُّ مِنْهُمْ قُوَّةً ۖ وَكَانُوا۟ بِـَٔايَـٰتِنَا يَجْحَدُونَ
41:15 پس قوم عاد به ناحقّ در زمین تکبّر ورزیدند و گفتند: «کیست که از ما نیرومندتر باشد؟» آیا ندیدند که همان خداوندی که آنان را آفرید، نیرومندتر از آنهاست؟ و پیوسته به آیات ما کفر می‌ورزیدند. - Mohsen Gharaati (Persian)

41:16 فَأَرْسَلْنَا عَلَيْهِمْ رِيحًا صَرْصَرًا فِىٓ أَيَّامٍ نَّحِسَاتٍ لِّنُذِيقَهُمْ عَذَابَ ٱلْخِزْىِ فِى ٱلْحَيَوٰةِ ٱلدُّنْيَا ۖ وَلَعَذَابُ ٱلْـَٔاخِرَةِ أَخْزَىٰ ۖ وَهُمْ لَا يُنصَرُونَ
41:16 پس ما در روزهایی شوم، بادی سرد و توفنده و سمّی را بر آنان فرستادیم تا عذاب خواری و رسوایی را در همین دنیا به آنان بچشانیم. و قطعاً عذاب آخرت رسواکننده‌تر است. و آنان یاری نخواهند شد. - Mohsen Gharaati (Persian)

41:17 وَأَمَّا ثَمُودُ فَهَدَيْنَـٰهُمْ فَٱسْتَحَبُّوا۟ ٱلْعَمَىٰ عَلَى ٱلْهُدَىٰ فَأَخَذَتْهُمْ صَـٰعِقَةُ ٱلْعَذَابِ ٱلْهُونِ بِمَا كَانُوا۟ يَكْسِبُونَ
41:17 و امّا قوم ثَمود، آنان را هدایت کردیم؛ ولی کوردلی را بر هدایت ترجیح دادند. پس به کیفر دستاوردشان، صاعقه‌ی عذابِ خفّت‌بار آنان را فروگرفت. - Mohsen Gharaati (Persian)

41:18 وَنَجَّيْنَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُوا۟ وَكَانُوا۟ يَتَّقُونَ
41:18 و ما [از عاد و ثمود،] آنان را که ایمان آوردند و پرهیزکار بودند، نجات دادیم. - Mohsen Gharaati (Persian)

41:19 وَيَوْمَ يُحْشَرُ أَعْدَآءُ ٱللَّهِ إِلَى ٱلنَّارِ فَهُمْ يُوزَعُونَ
41:19 و [یاد کن] روزی که دشمنان خدا جمع گشته، به سوی دوزخ آورده می‌شوند و آنان را از حرکت بازمی‌دارند [تا گروه‌های دیگر به آنان ملحق شوند]. - Mohsen Gharaati (Persian)

41:20 حَتَّىٰٓ إِذَا مَا جَآءُوهَا شَهِدَ عَلَيْهِمْ سَمْعُهُمْ وَأَبْصَـٰرُهُمْ وَجُلُودُهُم بِمَا كَانُوا۟ يَعْمَلُونَ
41:20 تا چون به دوزخ برسند، گوش و چشمان و پوستشان به آنچه می‌کردند، گواهی می‌دهند. - Mohsen Gharaati (Persian)

41:21 وَقَالُوا۟ لِجُلُودِهِمْ لِمَ شَهِدتُّمْ عَلَيْنَا ۖ قَالُوٓا۟ أَنطَقَنَا ٱللَّهُ ٱلَّذِىٓ أَنطَقَ كُلَّ شَىْءٍ وَهُوَ خَلَقَكُمْ أَوَّلَ مَرَّةٍ وَإِلَيْهِ تُرْجَعُونَ
41:21 و [دوزخیان] به پوست [بدن] خود می‌گویند: «چرا علیه ما گواهی دادید؟» می‌گویند: «خداوند ما را به سخن آورد. همان که هر چیز را به سخن می‌آورد. او که نخستین بار شما را آفرید، و فقط به سوی او برگردانده می‌شوید.» - Mohsen Gharaati (Persian)

41:22 وَمَا كُنتُمْ تَسْتَتِرُونَ أَن يَشْهَدَ عَلَيْكُمْ سَمْعُكُمْ وَلَآ أَبْصَـٰرُكُمْ وَلَا جُلُودُكُمْ وَلَـٰكِن ظَنَنتُمْ أَنَّ ٱللَّهَ لَا يَعْلَمُ كَثِيرًا مِّمَّا تَعْمَلُونَ
41:22 شما گمان می‌کردید که خداوند بسیاری از کردارتان را نمی‌داند، ولی نمی‌توانستید چیزی را پنهان کنید که گوش و چشم‌ها و پوستتان بر ضدّ شما گواهی می‌دهند. - Mohsen Gharaati (Persian)

41:23 وَذَٰلِكُمْ ظَنُّكُمُ ٱلَّذِى ظَنَنتُم بِرَبِّكُمْ أَرْدَىٰكُمْ فَأَصْبَحْتُم مِّنَ ٱلْخَـٰسِرِينَ
41:23 و این گمان شما نسبت به پروردگارتان بود که شما را به هلاکت افکند و از زیانکاران شدید. - Mohsen Gharaati (Persian)

41:24 فَإِن يَصْبِرُوا۟ فَٱلنَّارُ مَثْوًى لَّهُمْ ۖ وَإِن يَسْتَعْتِبُوا۟ فَمَا هُم مِّنَ ٱلْمُعْتَبِينَ
41:24 پس اگر صبر کنند، [چه سود که] دوزخ جایگاه آنهاست. و اگر تقاضای عفو کنند، از بخشودگان نیستند. - Mohsen Gharaati (Persian)

41:25 ۞ وَقَيَّضْنَا لَهُمْ قُرَنَآءَ فَزَيَّنُوا۟ لَهُم مَّا بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ وَحَقَّ عَلَيْهِمُ ٱلْقَوْلُ فِىٓ أُمَمٍ قَدْ خَلَتْ مِن قَبْلِهِم مِّنَ ٱلْجِنِّ وَٱلْإِنسِ ۖ إِنَّهُمْ كَانُوا۟ خَـٰسِرِينَ
41:25 و [به خاطر کفر و طغیانشان] برای آنان همنشینانی گماشتیم، که لذّت‌های مادّی حال و آینده را برایشان آراستند. و فرمان عذابی که پیش از آنان گروه‌هایی از جنّ و انس را فراگرفته بود، بر آنان نیز ثابت شد. آنان بی‌تردید زیانکارند. - Mohsen Gharaati (Persian)

41:26 وَقَالَ ٱلَّذِينَ كَفَرُوا۟ لَا تَسْمَعُوا۟ لِهَـٰذَا ٱلْقُرْءَانِ وَٱلْغَوْا۟ فِيهِ لَعَلَّكُمْ تَغْلِبُونَ
41:26 و کسانی که کافر شدند، گفتند: «به این قرآن گوش ندهید، و در [هنگام تلاوت] آن، [سخنان] لغو و بیهوده بیافکنید، [تا کسی آن را نشنود!] شاید پیروز شوید.» - Mohsen Gharaati (Persian)

41:27 فَلَنُذِيقَنَّ ٱلَّذِينَ كَفَرُوا۟ عَذَابًا شَدِيدًا وَلَنَجْزِيَنَّهُمْ أَسْوَأَ ٱلَّذِى كَانُوا۟ يَعْمَلُونَ
41:27 پس قطعاً به آنان که کفر ورزیدند، عذاب سختی می‌چشانیم. و حتماً آنان را به بدترین کاری که می‌کردند، کیفر خواهیم داد. - Mohsen Gharaati (Persian)

41:28 ذَٰلِكَ جَزَآءُ أَعْدَآءِ ٱللَّهِ ٱلنَّارُ ۖ لَهُمْ فِيهَا دَارُ ٱلْخُلْدِ ۖ جَزَآءًۢ بِمَا كَانُوا۟ بِـَٔايَـٰتِنَا يَجْحَدُونَ
41:28 سزای دشمنان خدا همین است: آتش [دوزخ]، که در آن، سرایی جاودانه خواهند داشت. به کیفر آن که آیات ما را پیوسته انکار می‌کردند. - Mohsen Gharaati (Persian)

41:29 وَقَالَ ٱلَّذِينَ كَفَرُوا۟ رَبَّنَآ أَرِنَا ٱلَّذَيْنِ أَضَلَّانَا مِنَ ٱلْجِنِّ وَٱلْإِنسِ نَجْعَلْهُمَا تَحْتَ أَقْدَامِنَا لِيَكُونَا مِنَ ٱلْأَسْفَلِينَ
41:29 و کافران گفتند: «پروردگارا! آن جنّیان و انسان‌هایی که ما را گمراه کردند، به ما نشان بده تا آنها را زیر پا‌هایمان بگذاریم تا از پست‌ترین‌ها باشند.» - Mohsen Gharaati (Persian)

41:30 إِنَّ ٱلَّذِينَ قَالُوا۟ رَبُّنَا ٱللَّهُ ثُمَّ ٱسْتَقَـٰمُوا۟ تَتَنَزَّلُ عَلَيْهِمُ ٱلْمَلَـٰٓئِكَةُ أَلَّا تَخَافُوا۟ وَلَا تَحْزَنُوا۟ وَأَبْشِرُوا۟ بِٱلْجَنَّةِ ٱلَّتِى كُنتُمْ تُوعَدُونَ
41:30 کسانی که گفتند: «پروردگار ما خدای یگانه است.» سپس [بر این عقیده] پایداری کردند، فرشتگان بر آنان فرود می‌آیند [و می‌گویند:] «نترسید و غمگین مباشید! و بشارت باد بر شما بهشتی که پی‌درپی به شما وعده می‌دادند.» - Mohsen Gharaati (Persian)

41:31 نَحْنُ أَوْلِيَآؤُكُمْ فِى ٱلْحَيَوٰةِ ٱلدُّنْيَا وَفِى ٱلْـَٔاخِرَةِ ۖ وَلَكُمْ فِيهَا مَا تَشْتَهِىٓ أَنفُسُكُمْ وَلَكُمْ فِيهَا مَا تَدَّعُونَ
41:31 ما [فرشتگان] در دنیا و آخرت دوستان شماییم. و برای شما [در بهشت] هر چه دلتان بخواهد، فراهم است. و در آنجا هر چه درخواست کنید، دارید. - Mohsen Gharaati (Persian)

41:32 نُزُلًا مِّنْ غَفُورٍ رَّحِيمٍ
41:32 [‌این‌ها همه، نخستین] پذیرایی از جانب خداوند آمرزنده‌ی مهربان است.» - Mohsen Gharaati (Persian)

41:33 وَمَنْ أَحْسَنُ قَوْلًا مِّمَّن دَعَآ إِلَى ٱللَّهِ وَعَمِلَ صَـٰلِحًا وَقَالَ إِنَّنِى مِنَ ٱلْمُسْلِمِينَ
41:33 و کیست نکوگفتارتر از کسی که [مردم را] به سوی خداوند دعوت کند؟ و [خود نیز] کار شایسته کند و بگوید: «من از تسلیم‌شدگان [در برابر فرمان‌های خدا] هستم!» - Mohsen Gharaati (Persian)

41:34 وَلَا تَسْتَوِى ٱلْحَسَنَةُ وَلَا ٱلسَّيِّئَةُ ۚ ٱدْفَعْ بِٱلَّتِى هِىَ أَحْسَنُ فَإِذَا ٱلَّذِى بَيْنَكَ وَبَيْنَهُۥ عَدَٰوَةٌ كَأَنَّهُۥ وَلِىٌّ حَمِيمٌ
41:34 و نیکی با بدی یکسان نیست. [بدی دیگران را] با شیوه‌ای بهتر [که نیکی است،] دور کن که [اگر چنین کنی،] آن کس که میان تو و او دشمنی است، همچون دوستی نزدیک و مهربان گردد. - Mohsen Gharaati (Persian)

41:35 وَمَا يُلَقَّىٰهَآ إِلَّا ٱلَّذِينَ صَبَرُوا۟ وَمَا يُلَقَّىٰهَآ إِلَّا ذُو حَظٍّ عَظِيمٍ
41:35 و این [خصلت و برخورد نیکو] را جز کسانی که اهل صبر و شکیبایی هستند، دریافت نمی‌کنند. و این [رفتار] را تنها کسی خواهد یافت که بهره‌ی بزرگی [از کمالات] داشته باشد. - Mohsen Gharaati (Persian)

41:36 وَإِمَّا يَنزَغَنَّكَ مِنَ ٱلشَّيْطَـٰنِ نَزْغٌ فَٱسْتَعِذْ بِٱللَّهِ ۖ إِنَّهُۥ هُوَ ٱلسَّمِيعُ ٱلْعَلِيمُ
41:36 و اگر انگیزه و وسوسه‌ای از سوی شیطان تو را تحریک کند، پس به خداوند پناه ببر که او خود شنوای آگاه است. - Mohsen Gharaati (Persian)

41:37 وَمِنْ ءَايَـٰتِهِ ٱلَّيْلُ وَٱلنَّهَارُ وَٱلشَّمْسُ وَٱلْقَمَرُ ۚ لَا تَسْجُدُوا۟ لِلشَّمْسِ وَلَا لِلْقَمَرِ وَٱسْجُدُوا۟ لِلَّهِ ٱلَّذِى خَلَقَهُنَّ إِن كُنتُمْ إِيَّاهُ تَعْبُدُونَ
41:37 و از نشانه‌های [قدرت] او، شب و روز، و خورشید و ماه است. نه برای خورشید سجده کنید و نه برای ماه؛ [بلکه] برای خداوندی که آنها را آفریده، سجده کنید، اگر تنها او را می‌پرستید. - Mohsen Gharaati (Persian)

41:38 فَإِنِ ٱسْتَكْبَرُوا۟ فَٱلَّذِينَ عِندَ رَبِّكَ يُسَبِّحُونَ لَهُۥ بِٱلَّيْلِ وَٱلنَّهَارِ وَهُمْ لَا يَسْـَٔمُونَ ۩
41:38 و اگر [گروهی از مردم از عبادت خداوند] تکبّر ورزیدند، پس کسانی [از فرشتگان و مقرّبان] که نزد پروردگارت هستند، شب و روز برای او تسبیح می‌گویند، و خسته نمی‌شوند. - Mohsen Gharaati (Persian)

41:39 وَمِنْ ءَايَـٰتِهِۦٓ أَنَّكَ تَرَى ٱلْأَرْضَ خَـٰشِعَةً فَإِذَآ أَنزَلْنَا عَلَيْهَا ٱلْمَآءَ ٱهْتَزَّتْ وَرَبَتْ ۚ إِنَّ ٱلَّذِىٓ أَحْيَاهَا لَمُحْىِ ٱلْمَوْتَىٰٓ ۚ إِنَّهُۥ عَلَىٰ كُلِّ شَىْءٍ قَدِيرٌ
41:39 و از نشانه‌های خداوند آن است که زمین را پژمرده [و بی‌جان] می‌بینی، پس همین که [از آسمان] آب را بر آن فروفرستادیم، به جنبش در می‌آید و می‌بالد. البتّه همان کسی که [زمین مرده را] زنده کرد، قطعاً زنده‌کننده‌ی مردگان است. بی‌شک او بر هر کاری تواناست. - Mohsen Gharaati (Persian)

41:40 إِنَّ ٱلَّذِينَ يُلْحِدُونَ فِىٓ ءَايَـٰتِنَا لَا يَخْفَوْنَ عَلَيْنَآ ۗ أَفَمَن يُلْقَىٰ فِى ٱلنَّارِ خَيْرٌ أَم مَّن يَأْتِىٓ ءَامِنًا يَوْمَ ٱلْقِيَـٰمَةِ ۚ ٱعْمَلُوا۟ مَا شِئْتُمْ ۖ إِنَّهُۥ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ
41:40 بی‌گمان کسانی که در آیات ما کج‌اندیشی می‌کنند، [و به تفسیری نادرست متوسّل می‌شوند،] بر ما پوشیده نیستند. پس آیا کسی که در آتش افکنده می‌شود، بهتر است، یا کسی که در روز قیامت در امن و امان می‌آید؟ هر کاری می‌خواهید بکنید، او به آنچه می‌کنید، بیناست! - Mohsen Gharaati (Persian)

41:41 إِنَّ ٱلَّذِينَ كَفَرُوا۟ بِٱلذِّكْرِ لَمَّا جَآءَهُمْ ۖ وَإِنَّهُۥ لَكِتَـٰبٌ عَزِيزٌ
41:41 کسانی که چون قرآن به سویشان آمد، به آن کافر شدند، [به کیفر خود می‌رسند.] و این [قرآن] کتابی نفوذناپذیر است. - Mohsen Gharaati (Persian)

41:42 لَّا يَأْتِيهِ ٱلْبَـٰطِلُ مِنۢ بَيْنِ يَدَيْهِ وَلَا مِنْ خَلْفِهِۦ ۖ تَنزِيلٌ مِّنْ حَكِيمٍ حَمِيدٍ
41:42 در حال و آینده‌ی آن، باطل راه ندارد. فروفرستاده‌ای از سوی [خداوند] فرزانه‌ی ستوده است. - Mohsen Gharaati (Persian)

41:43 مَّا يُقَالُ لَكَ إِلَّا مَا قَدْ قِيلَ لِلرُّسُلِ مِن قَبْلِكَ ۚ إِنَّ رَبَّكَ لَذُو مَغْفِرَةٍ وَذُو عِقَابٍ أَلِيمٍ
41:43 [ای پیامبر!] به تو همان را می‌گویند که به پیامبران پیش از تو گفته شده است. پروردگار تو صاحب آمرزش، و کیفری دردناک است. - Mohsen Gharaati (Persian)

41:44 وَلَوْ جَعَلْنَـٰهُ قُرْءَانًا أَعْجَمِيًّا لَّقَالُوا۟ لَوْلَا فُصِّلَتْ ءَايَـٰتُهُۥٓ ۖ ءَا۬عْجَمِىٌّ وَعَرَبِىٌّ ۗ قُلْ هُوَ لِلَّذِينَ ءَامَنُوا۟ هُدًى وَشِفَآءٌ ۖ وَٱلَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ فِىٓ ءَاذَانِهِمْ وَقْرٌ وَهُوَ عَلَيْهِمْ عَمًى ۚ أُو۟لَـٰٓئِكَ يُنَادَوْنَ مِن مَّكَانٍۭ بَعِيدٍ
41:44 و اگر ما قرآن را غیر عربی قرار داده بودیم، حتماً می‌گفتند: «چرا آیاتش روشن نیست؟ [کتابی] غیر عربی و [مردمی] عرب زبان؟!» بگو: «این قرآن برای کسانی که ایمان آوردند، سراسر هدایت و درمان است. و کسانی که ایمان نمی‌آورند، در گوش‌هایشان سنگینی است. [گویا] کورند، و [قرآن با همه‌ی روشنی‌اش‌] بر آنان پوشیده است. اینانند که [گویی] از جایی دور فراخوانده می‌شوند.» - Mohsen Gharaati (Persian)

41:45 وَلَقَدْ ءَاتَيْنَا مُوسَى ٱلْكِتَـٰبَ فَٱخْتُلِفَ فِيهِ ۗ وَلَوْلَا كَلِمَةٌ سَبَقَتْ مِن رَّبِّكَ لَقُضِىَ بَيْنَهُمْ ۚ وَإِنَّهُمْ لَفِى شَكٍّ مِّنْهُ مُرِيبٍ
41:45 و البتّه ما به موسی کتاب دادیم، پس در آن اختلاف افتاد. [که از پیشگاه حقّ آمده یا ساختگی است.] و اگر نبود شیوه و سنّت سابقِ پروردگارت، [که به مردم مهلت می‌دهد،] قطعاً میانشان داوری شده بود و البتّه اینان نیز [چون قوم موسی] درباره‌ی قرآن در شکی همراه با بدگمانی‌اند. - Mohsen Gharaati (Persian)

41:46 مَّنْ عَمِلَ صَـٰلِحًا فَلِنَفْسِهِۦ ۖ وَمَنْ أَسَآءَ فَعَلَيْهَا ۗ وَمَا رَبُّكَ بِظَلَّـٰمٍ لِّلْعَبِيدِ
41:46 هر کس کار شایسته‌ای کند، پس به سود خود اوست. و هر کس بدی کند، پس به زیان خویش کرده است، و پروردگارت به مردم ستم نمی‌کند. - Mohsen Gharaati (Persian)

41:47 ۞ إِلَيْهِ يُرَدُّ عِلْمُ ٱلسَّاعَةِ ۚ وَمَا تَخْرُجُ مِن ثَمَرَٰتٍ مِّنْ أَكْمَامِهَا وَمَا تَحْمِلُ مِنْ أُنثَىٰ وَلَا تَضَعُ إِلَّا بِعِلْمِهِۦ ۚ وَيَوْمَ يُنَادِيهِمْ أَيْنَ شُرَكَآءِى قَالُوٓا۟ ءَاذَنَّـٰكَ مَا مِنَّا مِن شَهِيدٍ
41:47 آگاهی به زمان وقوع قیامت، تنها به خداوند بازمی‌گردد. و هیچ میوه‌ای از شکوفه‌های خود خارج نمی‌شود، و هیچ ماده‌ای باردار نمی‌شود و نمی‌زاید، مگر به علم او. و روزی که [خداوند] مشرکان را ندا کند: «شریکان من کجا هستند؟» می‌گویند: «با بانگ رسا به تو می‌گوییم: هیچ گواهی [بر گفتار و عقیده‌ی خود] نداریم.» - Mohsen Gharaati (Persian)

41:48 وَضَلَّ عَنْهُم مَّا كَانُوا۟ يَدْعُونَ مِن قَبْلُ ۖ وَظَنُّوا۟ مَا لَهُم مِّن مَّحِيصٍ
41:48 و هر چه را که از پیش همواره می‌خواندند، از نزد آنان گم می‌شود. و می‌فهمند که هیچ راه فراری ندارند. - Mohsen Gharaati (Persian)

41:49 لَّا يَسْـَٔمُ ٱلْإِنسَـٰنُ مِن دُعَآءِ ٱلْخَيْرِ وَإِن مَّسَّهُ ٱلشَّرُّ فَيَـُٔوسٌ قَنُوطٌ
41:49 انسان از درخواست خوشی و رفاه خسته نمی‌شود. و هرگاه شرّی به او برسد، بسیار نومید و بی‌انگیزه می‌شود. - Mohsen Gharaati (Persian)

41:50 وَلَئِنْ أَذَقْنَـٰهُ رَحْمَةً مِّنَّا مِنۢ بَعْدِ ضَرَّآءَ مَسَّتْهُ لَيَقُولَنَّ هَـٰذَا لِى وَمَآ أَظُنُّ ٱلسَّاعَةَ قَآئِمَةً وَلَئِن رُّجِعْتُ إِلَىٰ رَبِّىٓ إِنَّ لِى عِندَهُۥ لَلْحُسْنَىٰ ۚ فَلَنُنَبِّئَنَّ ٱلَّذِينَ كَفَرُوا۟ بِمَا عَمِلُوا۟ وَلَنُذِيقَنَّهُم مِّنْ عَذَابٍ غَلِيظٍ
41:50 و اگر پس از رنجی که به وی رسیده است، رحمتی از خود به او بچشانیم، حتماً می‌گوید: «این [خوشی]، حقّ من است.» [و چنان مغرور می‌شود که می‌گوید:] «گمان نمی‌کنم قیامتی برپا شود. و اگر هم به سوی پروردگارم بازگردانده شوم، نزد او بهترین [پاداش] را خواهم داشت.» پس ما کافران را از آنچه کرده‌اند، آگاه خواهیم ساخت، و قطعاً از عذابی سخت به آنان خواهیم چشاند. - Mohsen Gharaati (Persian)

41:51 وَإِذَآ أَنْعَمْنَا عَلَى ٱلْإِنسَـٰنِ أَعْرَضَ وَنَـَٔا بِجَانِبِهِۦ وَإِذَا مَسَّهُ ٱلشَّرُّ فَذُو دُعَآءٍ عَرِيضٍ
41:51 و هرگاه به انسان نعمتی بدهیم، [از طاعت و عبادت،] روی می‌گرداند و خود را کنار می‌کشد. و هرگاه آسیبی به او برسد، [برای برطرف شدنش،] به دعای فراوان و طولانی روی می‌آورد. - Mohsen Gharaati (Persian)

41:52 قُلْ أَرَءَيْتُمْ إِن كَانَ مِنْ عِندِ ٱللَّهِ ثُمَّ كَفَرْتُم بِهِۦ مَنْ أَضَلُّ مِمَّنْ هُوَ فِى شِقَاقٍۭ بَعِيدٍ
41:52 بگو: «به من خبر دهید که اگر [این قرآن] از سوی خداوند باشد، سپس شما به آن کافر شوید، چه کسی گمراه‌تر از [چنین] کسی است که در مخالفتی شدید باشد؟» - Mohsen Gharaati (Persian)

41:53 سَنُرِيهِمْ ءَايَـٰتِنَا فِى ٱلْـَٔافَاقِ وَفِىٓ أَنفُسِهِمْ حَتَّىٰ يَتَبَيَّنَ لَهُمْ أَنَّهُ ٱلْحَقُّ ۗ أَوَلَمْ يَكْفِ بِرَبِّكَ أَنَّهُۥ عَلَىٰ كُلِّ شَىْءٍ شَهِيدٌ
41:53 ما به زودی نشانه‌های خود را در کرانه‌های جهان، و در درون جانشان، به آنان نشان خواهیم داد، تا برایشان روشن شود که قطعاً او حقّ است. آیا کافی نیست که پروردگارت بر همه چیز گواه است؟ - Mohsen Gharaati (Persian)

41:54 أَلَآ إِنَّهُمْ فِى مِرْيَةٍ مِّن لِّقَآءِ رَبِّهِمْ ۗ أَلَآ إِنَّهُۥ بِكُلِّ شَىْءٍ مُّحِيطٌۢ
41:54 آگاه باش که آنان درباره‌ی ملاقات پروردگارشان [در قیامت،] در شکی عمیقند. آگاه باش که او به هر چیزی احاطه دارد. - Mohsen Gharaati (Persian)